گزارش جنگل نوردی- مسیر "خلخال به اسالم"

شهریور 1394،  احوال آب و هوای این روزها خیلی بر طبق قرار نیست. در فصل بهار که همه انتظار بارندگی ها را داشتیم نه خبری از ابر بود و نه باران اما به یکباره وسط تابستون توی شمال کشور یه سیل ناگهانی میآد و کاسه و کوزه هواشناسی را بر هم میزنه. حالا گروه ما قراره برای اولین بار پا به یک مسیر جنگل نوردی باز کنه. معلوم نیست که به گرمای تابستان و هوای شرجی جنگل های شمال میرسیدیم یا به سیل تابستانی، هواشناسی هم که با این پیش بینی هاش شده محل اشکال. با این اوصاف باز هم با فراهم کردن اسباب و تدارکات لازم و پیش بینی های معمول و مرسوم، اما با توکل به خدا با یه گروه 25 نفری از دوستان کوهنورد راهی شدیم به سمت دروازه های بهشت"مسیر جنگلی خلال به اسالم"

حدود ساعت17 روز سشنبه 3شهریور بود که وسایل و کوله ها از پایگاه بسیج حضرت رسول اکرم (ص) خمینی شهر به اتوبوس مرسدس بنز مدل؟!( اسناد مخفی) منتقل شد. یادش بخیر !24سال پیش(نزدیک به ربع قرن) توی مدرسه ها وقتی سوار این ماشین ها میشدیم و اردو می رفتیم میخوندیم: تو راه بودیم خوش بودیم* سوار لاک پشت بودیم.

این بار هم مثل گذشته و به لطف حضور یک طلبه روحانی در برنامه، نماز جماعت در تمام طول برنامه برپا بود که این از نقاط قوت برنامه های گروه کوهنودری به شمار می آید.

بعد از حدود 14 ساعت نشستن در ماشین بالاخره به منطقه گردشگری اندبیل شهرستان خلخال رسیدیم و با اولین قدم که بر روی زمین گذاشتیم از سردی هوا متوجه شدیم که اینجا اردبیل است.

بعد از صرف صبحانه و بستن کوله ها، حرکت گروه با سر قدمی آرام اما پیوسته آقای اصغری(مسؤل گروه) و عقب داری آقای رضایی شروع میشه و گردنه نسبتا نفس گیر ابتدای برنامه را به سلامت طی میکنیم.(همین جا آمار گروه از 25 نفر افزایش پیدا میکنه که توضیح آن در ادامه خواهد آمد)

( آقای نقدعلی واسه شهید کردن حرف ما فقط همین چند قدم را جلوتر از آقای اصغری حرکت کرده اند!!!)

هوای سرد مناطق کوهستانی خلخال و نا آشنایی ما به مسیر فقط یک مه غلیظ را کم داشت که اون هم از غیب رسید و دید ما را به کمتر از ده متر کاهش داد.

اگر چه این مه غلیظ باعث لطافت هوا و جذابیت بیشتر برنامه شد اما در لحظه عبور از گردنه و با خروج از مسیر اصلی به علت عدم دید کافی، یکی از اعضاء گروه دچار آسیب دیدگی از ناحیه مچ پا شد که البته با کمی تحمل درد نیمی از برنامه را با گروه همراهی کردند. البته روایت راویان در خصوص آسیب دیدگی زیاد بود به عنوان مثال یکی میگفت: چون داشتند به مقام جلودار گروه نزدیک میشدند و قصد عبور از آن را داشته به چنین دردی مبتلا گردیدند(این روایت را انتخاب کردم که سایر دوستان در برنامه های بعدی حساب کار دستشان باشد).( الله اعلم)

بعد عبور گروه از گردنه و حدود یک ساعت حرکت در مسیر ماشین رو، جلودار گروه که مجهز به GPS نیز بودند مسیر خودشون را به سمت جنگل عوض میکنند و زیبایی های طبیعت برای گروه بیش از پیش نمایان می شود.

البته حرکت در جنگل به لطف زیبایی های خودش، همواره ترس از گم کردن مسیر را برای نا آشنایان به جنگل به همراه داره و ما نیز بی نصیب از این قسمت برنامه نبودیم و در همین جنگل های انبوه بود که این سوال برای اعضاء گروه مطرح گردید که جی پی اس را اصلا به چه کار؟!

آیا ما باید مواظب جی پی اس باشیم که گم نشود یا جی پی اس مواظب ما باشد که گم نشویم؟!(و این سوال تا پایان برنامه هم بی جواب بوده است).

کمی از ظهر گذشته و گروه خسته از بار سنگین کوله ها، به لطف مهمان نوازی یک روستایی در روستای رم خوانی برای نماز ظهر آماده می شویم و حاج حسین که همچنان از مچ پا احساس ناراحتی می کردند از همین جا با یک دستگاه موتورسیکلت به مقصد روستای ناو بالا حرکت می کنند و بقیه اعضاء گروه بعد از اقامه نماز جماعت و کمی استراحت طی مسیر می کنند.

حدود ساعت 5 عصر در میان مه غلیظ که بیشتر به باران شباهت داشت، وارد روستای ناو بالا شده و همان جا از خانه ملا اسلام، روحانی روستا برای استراحت و خوابگاه امشب گروه استفاده کرده.

خانه هایی متفاوت از خانه هایی که ما میشناسیم و زنان و مردانی متفاوت از زنان و مردانی که ما میبینیم. مردانی سخت کوش و  زنانی شیر زن که سادگی زندگی روستاییشان بارزترین و آموزنده ترین درسها برای شهر نشینانی! مثل ماست.

در اولین فرصت کبابی که از قبل توسط گروه برای ناهار اعضاء تهیه شده بود، پس از گرم کردن بین دوستان توزیع می گردد.

صبح روز پنج شنبه و بعد از صرف صبحانه طبق هماهنگی بعمل آمده با یکی از اهالی روستا، حاج حسین عابدی به همراه کوله ها با نیسان به مقصد روستای سوله ناو حرکت کرده و بقیه گروه به همراه 2 قلاده سگ که از خلخال به گروه ما اضافه شده، و مثل سگ لوک خوش شانس به هیچ وجه حاضر به جدایی از گروه نبوده به مسیر خود از کنار روستای ناو پایین ادامه داده.

حدود ساعت 10 صبح به چایخانه روستای سوله ناو رسیده و دیدار مجدد با حاج حسین و صرف چای و کمی استراحت

بعد از گرفتن عکس یادگاری حرکت را شروع و مسیر خود  را به فرعی آبشار "دریا بن" انحراف داده. و آقای عابدی هم که هنوز قادر به ادامه مسیر با گروه نبودند به همراه کوله پشتی های گروه با یک نیسان دیگر به مقصد روستای لاک تاشون حرکت کرده.

آبشار زیبای "دریا بن": 

حدود ساعت 3 عصر به روستای لاک تاشه رسیدیم  و طبق برنامه ریزی گروه و برای حسن ختام برنامه به تماشای سواحل زیبای دریای خزر رسیده: